سیدمحمدعلی ابطحی فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: به این تحلیل من از 18تیر دقت فرمایید. واقعه دردناک 18تیر 1378 عمدا به فراموشی سپرده می‌شود. نسل دانشجوی این روزها را آنقدر دور از سیاست کرده‌اند که به سختی باور می‌کنند در آن سال دانشجویان به اندازه‌ای در سیاست حساس بودند که وقتی خبر تعطیلی روزنامه سلام رسید، در کوی دانشگاه تظاهرات کردند.
آزادی مطبوعات اینقدر پرارزش بود؛ در اوج شروع جامعه مدنی و آزادی‌های اجتماعی و آغاز عصر اصلاحات. نیروی انتظامی و لباس شخصی‌ها به دانشجویان کوی دانشگاه یورش بردند. دانشجو در آن سال‌ها خط‌مقدم اصلاحات بودند. بعد از دو، سه روز مقاومت دانشجویان، و حمایت دولت اصلاحات از آنها و حضور چهره‌های اصلی اصلاحات برای همبستگی با آنان، شهر از همه طرف به آتش کشیده شد تا جنبش دانشجویی و به تبع آنها اصلاحات نفس‌گیر و لوث شود. میزان مظلومیت دانشجویان به حدی بود که رهبر انقلاب هم در پشت میکروفن از درد آن حادثه اشک ریختند. فراموش کردنش دردی دوا نمی‌کند. گاهی باید تاریخ را واقعی دید.