![لباس نظامی روحانیون در جنگ با که؟!](http://ayenehyazd.ir/wp-content/uploads/2024/05/nezami.jpg)
لباس نظامی یعنی آماده جنگایم. اما جنگ با که؟ با زنان و و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند؟
لباس نظامی یعنی آماده جنگایم. اما جنگ با که؟ با زنان و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند آن هم وقتی خود سردار رادان گفته ماهیت طرح نظامی نیست.
عصرایران- تصاویر منتشره از تجمع طلاب و روحانیون در قم در حمایت از برخوردهای انتظامی در مقوله حجاب از این منظر مورد توجه قرار گرفته که روحانیون حاضر لباس نظامی پوشیدهاند! به این بهانه چند نکته را میتوان طرح کرد:
1. سابقه داشته که افرادی کفن بپوشند یا روحانیون بلندمرتبه در جبهه لباس نظامی بر تن کنند و مشهورترین تصاویر مورد اخیر مربوط به دهه 60 و حضور آیتا… خامنهای به عنوان نماینده امام در شورای عالی دفاع (و بعد رییس این شورا به اقتضای ریاست جمهوری) و مرحوم هاشمی رفسنجانی به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در جبهههاست اما این شکل سابقه ندارد. خاصه اینکه به جای عبا لباس نظامی پوشیدهاند. کجا؟ در محیطی کاملا مذهبی. به عنوان رزمنده البته پیشینه داشته اما به منظور تأکید بر تلفیق رزمندگی و تبلیغ بوده یا سلاح و صلاح با هم. در این فقره اما هرگز آن حس منتقل نمیشود. همچنین میدانیم پوشیدن لباس نظامی نیاز به اجازه و هماهنگی دارد. اگر در جبهه حاوی پیام ایثار و از جان گذشتگی بود و اینجا وجه زور و اجبار آن میچربد.
2. لباس نظامی یعنی آماده جنگایم. اما جنگ با که؟ با زنان و و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند؟ آن هم درحالی که شخص سردار رادان فرمانده کل نیروی انتظامی به صراحت گفته است این طرح جنبه امنیتی و نظامی ندارد و فرهنگی است و حتی مایل نیست صرفا انتظامی معرفی شود؟ از این منظر نقض غرض نیست؟ با این نگاه اگر آقای رادان و هملباسان لباس روحانیون میپوشیدند مناسبت بیشتری داشت تا این که طلاب و روحانیون لباس نیروی انتظامی و پلیس و پاسبان بپوشند.
3. اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سوره نور، قاعدتا باید از نماد نور استفاده میشد و اگر «نور» نیست و «زور» است نمادهای زور مشخص است. دیگر چرا از قرآن و نور و لباس روحانیت مایه میگذارند؟ چرا بهای آن را باید کثیری از طلاب بپردازند که سرشان به درس و بحث خودشان گرم است؟
4. اگر منظور روحانیون محترم این است که از نیروهای پلیس حمایت میکنند چرا لباس کامل آنها را نپوشیدهاند؟ آیا تصور نمیکنند تلفیق لباس نظامی با عمامه در تاریخ شیعه سابقه نداشته باشد؟ حتی شهید محراب آیتا… اشرافی اصفهانی با آن سن و سال وقتی در جبهه جنگ با صدام حسین لباس سپاه پوشید کامل پوشید از کلاه استفاده کرد نه عمامه.
5. هر صنفی باید با زبان خود آن و در مواردی با لباس خاص خود آن شناخته شود. این که طلاب که غالبا به خدمت سربازی نرفتهاند یا نمیروند لباس نظامی بپوشند آن هم نه برای مقابله با اسراییل که در حمایت از برخورد با زنان و دخترانی که پوشش مطلوب آنان را رعایت نمیکنند چه تصویری از آنان در ذهن شماری از مردم خاصه زنان و دختران مورد نظر در این «جنگ»! ترسیم میکند؟
6. این نکته البته قابل درک است که بعد از آن که جمعیت قابل توجهی در حمایت از طرح نور در تهران گرد نیامد چون بسیاری از خانمهای چادری مثل سابق مایل نیستند در حمات از برخوردهای پلیسی تجمع کنند جای دیگر این تجمع را شکل دادند و نه با محوریت خانمها یا روحانیون لباس نظامی پوشیده که طبعا وجه صنفی و طبقهای دارد و قاعدتا در موضوع مرتبط با زنان اگر خانمها حمایت کنند موثرتر است تا مردان آن هم با تلفیق لباس نظامی و روحانیت.
7. برداشت نویسنده این است که طرح جاری تنها برای آن است که تلقی مخالفت علنی با حکومت درنگیرد و در این حد رعایت کنند کفایت میکند تا جایی که به لطیفه گفته میشود اگر میتوانستند عکس مهسای طفلک را به عنوان حجاب کنونی مقبول منتشر میکردند به همین خاطر فرماندهی کل نیروهای انتظامی اصرار دارد موضوع نظامی و انتظامی و پلیسی نیست و فرهنگی است و آن وقت وسط این معرکه طلاب آمدهاند و لباس نظامی پوشیدهاند!
تصاویری گویاتر از صدها مقاله
بیتردید مهمترین نهادی که به وظیفه خود، یعنی تبلیغ دین رحمانی اسلام عمل نکرده و همین نهاد حوزه است که خروجیهایش به جای آن که علامه طباطبایی، بهشتی و طالقانی و مطهری و موسی صدر و… باشند، همینهایی هستند که برای مواجهه با فرهنگیترین و اجتماعیترین موضوع روز، لباس نظامی پوشیدهاند و بعد، انتظار دارند، مردم و خاصه جوانان دهههای 70 و 80 که دین را با اینان شناحتهاند، متدینبار بیایند و به الزامات دینی از جمله حجاب، مقید باشند.
سردار احمدرضا رادان، فرمانده نیروی انتظامی کشور در تجمع حامیان طرح نور (گشتارشاد سابق) که در حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد با بیان این که عدهای قصد دارند عفاف و حجاب را یک مسئله امنیتی جا بیندازند، گفته است: بنده رسما اعلام میکنم، رسما بدانید ما موضوع حجاب و عفاف را یک موضوع کاملا فرهنگی و کاملا اجتماعی میبینیم، اصلاً انتظامی و امنیتی نمیبینیم. حرف او درباره این که موضوع حجاب و عفاف، کاملاً «فرهنگی» و «اجتماعی» است، کاملاً درست است؛ حال این که چقدر در عمل، فرهنگی و اجتماعی و نه انتظامی و امنیتی برخورد میشود، امری علیحده است.
سردار رادان، یکی از چند فرمانده ارشد نیروهای مسلح کشور و فرمانده یکی از قوای مسلح، یعنی نیروی انتظامی است. درجه ژنرالی دارد و یک نظامی تمام عیار و حرفه است. با این حال، او میگوید که طرح نور که توسط نیروی انتظامی اجرا میشود، «کاملاً فرهنگی و اجتماعی» است. اما پای سخنرانی وی، تعداد زیادی روحانی معمم نشستهاند که اقتضای کارشان «کاملاً فرهنگی و اجتماعی» است و اساساً به حوزه رفتهاند تا دین خدا را بیاموزند و آنگاه به تعبیر قرآن با زبان «لین» (نرم) دین را به مردم یاد دهند. اما دست بر قضا، درست در زمانی که فرمانده نیروی انتظامی میگوید طرح برخورد با بیحجابی، کاملاً فرهنگی و اجتماعی است، کسانی که باید کاملاً فرهنگی و اجتماعی باشند، لباس نظامی میپوشند، تازه از نوع چریکیاش! گو این گه قرار است برای جنگ با تیپ گولانی اسرائیل به غزه اعزام شوند! همین تصاویر، به اندازه صدها مقاله حرف دارند.
هربار که درباره حجاب سخن گفته میشود میگویند بقیه نهادها به وظیفه خود عمل نکردهاند و بار آنها بر دوش پلیس افتاده است. بیتردید مهمترین نهادی که به وظیفه خود، یعنی تبلیغ دین رحمانی اسلام عمل نکرده و همین نهاد حوزه است که خروجیهایش به جای آن که علامه طباطبایی، بهشتی و طالقانی و مطهری و موسی صدر و… باشند، همینهایی هستند که برای مواجهه با فرهنگیترین و اجتماعیترین موضوع روز، لباس نظامی پوشیدهاند و بعد، انتظار دارند، مردم و خاصه جوانان دهههای 70 و 80 که دین را با اینان شناحتهاند، متدین بار بیایند و به الزامات دینی از جمله حجاب، مقید باشند.