عمادالدین باقی از شاگردان مرحوم آیت‌ا… منتظری در یادداشتی تلگرامی به مناسبت درگذشت برادر ایشان نوشت: 3 روز از رحلت برادر آیت‌ا… منتظری که چندسال کوچک‌تر از ایشان بود گذشت. به بازماندگانشان تسلیت می‌گویم و تبریک به خاطر تباری چنین افتخارآمیز. بزرگواری از نجف نوشته بود: «آیت‌ا… منتظری که نامش حسینعلی بود در ماه امام حسین(ع) به رحمت خدا رفت، و حاج حسنعلی در روز تولد امام حسن». پیرمرد کشاورزی که مانده بود تا گواه دیگری بر پیشه و پیشینه‌ی پاک خانوادگی فقیه بزرگ و آزاده عصر ما باشد. کشاورزی متدین، مظلوم، نازکدل و دوست‌داشتنی.
خاطره‌ای که آقای سعید منتظری تعریف می‌کردند، بیانگر روابط انسانی و عاطفی دو برادر از تبار پاکان است: «در زمان حصر می‌آمد پشت در خانه‌ی آقا و کنار کیوسک مأموران می‌نشست و تا هماهنگی برای رفتن به منزل را انجام دهند در لحظه‌های انتظار بی‌اختیار می‌گریست و با دستان زحمتکش، پهنای صورتش را پاک می‌کرد که اشکهایش نشان ضعف دیده نشود چه، از قلب رئوفش نشات می‌گرفت!» اگر به یاد آوریم که مهدی کروبی و میرحسین موسوی هم 9 سال است در حصرند و اگر به گذشته بازگردیم به یاد آوریم که درین 40 سال چه دل‌های فراوانی شکسته‌اند آنگاه در برابر این پرسش قرار می‌گیریم که در این سرای دنیا و در آن سرای عقبی، پاسخگوی همه‌ی این دل‌های شکسته کیست؟