یکی از دوستان عضو واحد مرکز خبر بازنشستگان را در پارک باغ ملی یزد دیدم.
گفتم: چه خبر؟
گفت: گویا برای بازنشستگان برنامه ویژه و تازه‌ای تدارک دیده‌اند.
با عجله گفتم: قانون همسان‌سازی تصویب شد.
نگاه عاقل اندر سفیه کرد و گفت: آنکه مجلس با کمک دولت از برنامه هفتم حذف کرده و هیچ!!
گفتم: پس بگشا پسته خندان و شکرریزی کن!
گفت: خیلی از این دنیا و آ‌نچه در این روزگار می‌گذرد پرت هستی چندی پیش؛ معاون‌الملک مخبرالدوله؛ گویا تیشه را بر ریشه زده و با دلسوزی خواستار اجرای طرح دلسوزانه (به دریاریزی بازنشستگان) شده است.
گفتم: خبر واقعیت دارد؟
گفتم: همه در دنیای مجازی می‌گویند تکذیب هم که نشده است!
یکی از دوستان که یواشکی گوش می‌داد گفت: بسیار خوب طرح خوبی است ولی کامل نیست نگفتند کدام دریا؟
خدا کند دریای مازندران نباشد که دوباره اسیر روس‌ها می‌شویم خسرالبحر والبر؛ دریاچه ارومیه هم نباشد که فرقی با خانه و زندگی و یخچال ما ندارد، دریای عمان و خلیج‌فارس بهتر است.
اگر از کوسه و امواج خروشان و ناوهای مستقر نجات پیدا کردیم شاید آب ما را به ساحل یکی از کشورهای آن پایین، پایین‌ها برساند و دل شیوخ و امیران عرب بسوزد و بگویند: دستمان را (بگیر)، برعکس اینجا که اگر خواستند کمکی هم بکنند می‌گویند (بِدِه)!
زبان‌دراز