طبق اصل 36 قانون اساسی حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد و به موجب اصل 166 احکام دادگاهها باید مستدل و مستند به مواد قانونی و اصولی باشد که براساس آن حکم صادر شده است هنگامی میتوان فردی را به عنوان متهم تحت تعقیب قرار داد و به عنوان مجرم او را محکوم و مجازات نمود که عمل ارتکابی او طبق قانون جرم شناخته شده و برای آن مجازات تعیین شده باشد.
این تعبیر: «هیچکس نیست که محتاج به مردم نباشد»، بیانکننده احتیاج متقابل همه افراد جامعه (چه جامعه کوچک، چه بزرگ، چه شهری، چه روستایی و چه چادرنشینی)، به یکدیگر است، بدون آنکه حاکی از آن باشد که لازم است بعضی از افراد –بشکلی- در معرض بهرهبرداری افراد دیگر قرار گیرند و استثمار شوند.
لینک کوتاه: http://ayenehyazd.ir/4IHGy