زبان‌دراززاده چند صباحی است دنبال یافتن معنی و مفهوم ضرب‌المثل‌های قدیمی و کشف ریشه و معنی آنها است هرچه حقیر از در نصیحت وارد شده و می‌گوید: «پسرم برو کار می‌کن» ضرب‌المثل «آب است، فکر نان کن» به جای چشم گفتن می‌گوید: آفرین پدرم شما الان دو ضرب‌المثل کار بردید و والده‌شان هم از این هوش سرشار بنده‌زاده ذوق کرده و اظهار داشتند: نظیر علامه دهخدا و مولف کتاب «اَمثال و حِکَم» دیگری در حال تولد است.
القصه دیروز زبان‌دراززاده پرسید: «از قضا سکنجبین صفرا فزود» یعنی چه و کاربردش چیست؟ گفتم در قدیم به بیماران صفرایی برای مداوا سکنجبین می‌دادند حالا اگر فردی بدشانس مثل من باشد سکنجبین نتیجه عکس می‌دهد و صفرایش از خشم می‌ترکد.
هنوز جمله‌ام منعقد نشده و مثال دیگری برای تفهیم در راه بود گفت: مثل بعضی از دولتمردان فعلی که قول داده بودند ارزش و شان پاسپورت ایرانی را برمی‌گردانند اما پاسپورت شیخ دیپلمات و عده‌ای دیگر از دولتمردان آماده ولی ویزای سفر به سازمان ملل در پیچ‌وخم لجاجت آمریکا گیر کرده بود… شما خوانندگان آیینه بفرمایید با این دهخدای نوین چکار کنم؟ ببینید چه بلایی بر سر ضرب‌المثل مردم می‌آورد!!