محمدعلی وزیری- قبلاً در هنگام اعلام هشدارهای خشکسالی نوشته بودم «چه ببارد چه نبارد بدبختیم». بازهم باران آمد تند آمد تا برای چندمین‌بار در دولت‌های مختلف کندی عده‌ای از مدیران و ضعف تدبیر، عدم اشراف و پیش‌بینی، رحمت را به نقمت تبدیل کند و شوربختانه مثل همیشه دولت‌های پیشین حتی کوتاهی رژیم پهلوی! را مقصران اصلی بشمارند.
روز واقعه بدلیل ضرورت حضور در نشستی خود به چشم خویش فروریزی و آب بردن و تدابیر و شعارهای دهن پرکن را دیدم. در کسری از ساعت، شهر (قفل) شد و مردم تنها در میان سیل رها شده و صدها میلیارد تومان خسارت دیدند.
در مسیر حرکت از محور شمال به جنوب کمتر نیروی انتظامی و امدادی را دیدم و پیام و هشدار یا راهنمایی شنیدم و شوربختانه آدم‌هایی دیدم که جز خود و رهایی خویش و به مقصد رسیدن هیچ‌چیز به مخیله‌شان نمی‌رسید و فرهنگ و ادب و دگرخواهی و تعاون که غرق شده بود بخصوص در بعضی از بخش‌های مرفه‌نشین اما در پایین شهر پیر و جوان و زن و مردهایی دیدم که نقش نیروهای امدادی و یاریگر و راهنما را ایفا می‌کردند.
مجدداً وظیفه می‌داند از سر دلسوزی از مدیران ارشد و مدیریت ستاد بحران بخواهم:
مراحل پیش‌بینی، نحوه اطلاع‌رسانی و کنترل راه‌های کم شدن خسارت و اضطراب مردم را بررسی کنند.
از آنجا که دادستان یزد هیاتی را مسوول بررسی نموده است با قدردانی از ایشان و از هیات مذکور می‌خواهم حجم میزان و طول مدت بارش را در نظر گرفته با حجم پیامدها مقایسه کنند آیا رابطه منطقی وجود دارد یا از همگسیختگی و کندی اقدام بیش از بارش بوده است و آیا مسئولان و مدیران ذی‌ربط نمره قبولی می‌گیرند؟
تدابیر و اقدامات مدیران شهردار و شورای شهر گذشته را بررسی تا ملاحظه شود آیا از تجربه پیشینیان بهره برده‌اند و آیا اقدامات پیشینیان برای احداث سیل‌بند، رفع مراکز آبگیری، هدایت روان آب‌ها موثر و علمی بوده است یا خیر؟
در این رابطه گفته شده است سیل‌بند شکسته یا برای زمین‌های زیر دست سیل‌بند برنامه‌هایی داشته‌اند؟ صحت یا سقم این‌گونه موارد یا ادعاها چه میزان است؟ و در صورت صحت نهاد و احیاناً مدیران آمر و مامور معرفی شوند تا جلوی شایعات گرفته شود.
آیا ادارات تخصصی و مرتبط پیش‌بینی‌های لازم را نموده و یا به ابزار و تکنولوژی روز مجهزند و نیروهای موجود تجربه لازم را دارند؟
بررسی گردد سیر و منابع اطلاع‌رسانی و میزان‌تاثیر هشدارها و پیام‌ها چقدر است؟
سهم پیشینیان و مدیران کنونی در این تساهل و خسارت ناشی از آن چقدر بوده است؟
زیرا باید باور کنیم یزد با بحران‌های سیل، زلزله، توفان شن‌های روان و ریزگرد در کنار خشکسالی تهدید می‌شود و باید منتظر وقوع بود آیا بهتر نیست علاج واقعه را حتی‌المقدور قبل از وقوع کرد؟
میزان آمادگی شهر و توانایی مدیران در روز واقعه! چقدر بوده است؟ آیا درست است که عده‌ای از مدیران مدتی باصطلاح مفقودالاثر بوده‌اند؟!
خوانندگان مستحضرند: توسعه بی‌رویه شهر و شهرسازی مدرن و بلند و انبوه‌سازی پر حجم در قسمتی از شهر رخ داده است و توزیع نامتوازن و فشردگی جمعیت با پیامد ترافیک در روزهای عادی از اثرات آن می‌باشد راه‌های دسترسی توسعه مسیرها و رساندن امکانات در موقع بحران یا آتش‌سوزی این پرسش مطرح می‌گردد که آیا در زمین در نظر گرفته شده برای مسکن ملی این موارد دیده شده است؟ آیا امکانات نهادهای امدادی و حمایتی و انتظامی چه میزان است و چه تناسبی با این جمعیت دارد؟ آتش‌نشانی، آمبولانس، تجهیزات سنگین راه‌سازی و عمرانی و…
خدای ناکرده در صورت وقوع زلزله یا آتش‌سوزی در طبقات بالا آیا آتش‌نشانی توان حضور سریع را دارد، آمبولانس‌ها به موقع اعزام خواهد شد و در صورت حضور تجهیزات متناسب با طبقات فوقانی است؟
امید آن‌که مدیران و مسئولان روز شنبه بارانی و سیل را به جمعه فراموشی و تعطیلی تنبیه مسببین و تساهل‌کنندگان تبدیل نکنند و همانند حوادث و اتفاقات گذشته شامل مرور زمان نگردد و از خاطره‌ها زدوده نشود.
حق مردم دانستن و وظیفه مدیران تدبیر و هشیاری است به امید آن روز.