پنجشیر میدان آزمون نهادهای بینالمللی از جمله نیروهای حافظ صلح بود که میلیاردها دلار بودجه دارند و بیاعتبار شدند و نشان دادند که تابع اراده سیاسی قدرتها هستند نه مردم و مظلومین.
آینده امن برای افغانستان و ایران از راه پنجشیر میگذرد و شکست پنجشیر شکست افغانستان، ایران، خاورمیانه و بلکه همه جهان است.
عمادالدین باقی در یادداشتی برای جماران نوشت: دو روز پیش نوشتم: «راه رهایی از شرّ تروریسم از پنجشیر میگذرد» و مقاومت پر فروغ پنجشیر ثابت میکند که پیروزی طالبان نه بخاطر قدرت آنها و همراهی مردم بلکه به خاطر ضعف حکومتی آلوده به فساد و مزدوری بود. آینده امن برای افغانستان و ایران از راه پنجشیر میگذرد و شکست پنجشیر شکست افغانستان، ایران، خاورمیانه و بلکه همه جهان است. رفتار غرب در برابر جهان اسلام و از جمله درخصوص افغانستان، رفتاری مغرورانه و متکبرانه بوده است. آمریکا و متحدین غربیاش یکبار با حمله به افغانستان به بهانه بازداشت بن لادن رهبر القاعده، خطای بزرگی مرتکب شدند و نطفه بحران خونینی را در منطقه کاشتند.
اینبار پس از 20سال شکست در تلاش برای ملتسازی و جامعه مدنی قارچی و پروژهای، افغانستان را ترک کردند و با ترک افغانستان و تنها گذاشتن مردمی که در برابر تروریستها مقاومت میکردند بزرگترین خطای تاریخ را مرتکب شدند به بهانه اینکه مردم، طالبان را میخواهند یا طالبان تغییر کردهاند. اما عامل شکست آمریکا و برآمدن طالبان، توهمات آمریکا و دولت دست نشانده بود. کسی که با ساختار تشکیلاتی طالبان و با سازمان فکری و ایدئولوژیکی آنها آشنا باشد میداند که طالبان تغییر نکرده است. طالبانِ قائم به دستگاه امنیتی پاکستان، ممکن است از جنگ خسته شده باشد اما ادعای تغییر، خدعهای بیش نیست، خدعهای که جهان را فریب میدهد و شاید که جهان هم دوست دارد فریب بخورد اما تاوان آن را خواهند داد هرچند که بیشترین تاوان را مردم مسلمان منطقه و برادرکشیها متحمل خواهد شد.
به همین دلیل مشکل افغانستان در همسایگی ما مشکل ماست و تاثیر مستقیم بر ایران دارد. اگر طالبان در ادعای تغییر صادق بود، باید نشانههای عملیاش دیده میشد. مهمترین نشانه عملی، اعلام تسلیم و التزام به قواعد انتخابات آزاد و تمکین به نتیجه آن است و اینکه هیچ دولتی بدون اینکه از دل انتخابات آزاد بیرون آمده باشد تشکیل نمیشود. مهمتر از همه اینکه سازمان امنیتی و قضایی تحت نظارتی کاملا دموکراتیک و نه در انحصار این گروه باشد. تجربه نشان داده است با در انحصار گرفتن سازمان امنیتی و قضایی به راحتی میتوان دیگران را حذف و یک قدرت تمامیتخواه را حاکم کرد. بدونشک انسان تغییر میکند. مفهوم توبه در قرآن یعنی امکان تغییر انسان.
از هر تغییری باید استقبال کرد اما آیا تصمیم به تغییر نوع و شیوه کشتن هم تغییر مثبت به شمار میرود؟ طالبان تا امروز نسبت به کشتارهای مردم بیگناه، کودکان، دانشآموزان در بمبگذاریها، کارکنان سفارت ایران و غیره حتی توبه لفظی هم نکرده است. ایدئولوژی طالبان نه با منشور حقوق بشر که حتی با حداقلهای حقوق بشر هم هیچ سازگاری ندارد، چگونه میتوان انتظار داشت که رفتاری انسانی داشته باشند. تثبیت قدرت طالبان، تثبیت تروریسم در منطقه است. امروز خط مقاومت، در پنجشیر است. راه رهایی از تروریسم در منطقه از پنجشیر میگذرد. قهرمانان پنجشیر نیازی به مداخله نظامی دولتهای ایران و کشور دیگری ندارند فقط باید مورد حمایت معنوی و داوطلبانه قرار گیرند، باید کمپین حمایت بشردوستانه از پنجشیر راه بیفتد. قوانین بینالمللی حکم میکند که دالان کمکهای بشردوستانه به پنجشیر که در محاصره وحشیانه طالبان است گشوده شود ولو به قهر (در صورتی که طالبان ممانعت کنند).
همزمان با انتشار آن یادداشت، طالبان با پشتیبانی نیروی هوایی و امنیتی و برخلاف تصمیم هیات علما مبنی بر توقف جنگ در پنجشیر و با وجود اینکه احمدمسعود تصمیم هیات علما را پذیرفت، اما به پنجشیر حمله کردند. در این حمله عده زیادی از مردم و نیز فهیم دشتی روزنامهنگار سلحشور افغانی- ایرانی به شهادت رسیدند. تصاویر ویدیویی مهاجمان به پنجشیر ترکیب چندملیتی آنان را آشکار میکرد و نشان داد برخلاف سادهاندیشانی که به تغییر طالبان دلخوش کرده و از آنها حمایت میکنند لانه تروریستها در کنار ایران در حال بدل شدن به دژ مستحکمی است. حضور پاکستان پیام مهمی برای کسانی داشت که فریب خدعه طالبان را خورده بودند.
1- اتحادیه تروریستهای پاکستانی، چچینی، ازبکی پشتونی، به مردمی محاصره شده و بدون حامی در خانهشان حمله کردند و دنیا و حکومت ایران، تماشاگر.
2- پنجشیر میدان آزمون جهان آزاد بود، جهانی که مدعی دفاع از کرامت انسان است.
3- پنجشیر میدان آزمون نهادهای بینالمللی از جمله نیروهای حافظ صلح بود که میلیاردها دلار بودجه دارند و بیاعتبار شدند و نشان دادند که تابع اراده سیاسی قدرتها هستند نه مردم و مظلومین.
4-پنجشیر میدان راستیآزمایی مدعیان مقاومت بود که ادعای مقاومتشان گوش فلک را کر کرده و درحالی که صدها کیلومتر دورتر در سوریه نیروهای مادی و انسانی ایران را به عنوان مقابله با داعش به باد دادند درباره هموطنانمان در کنار گوشمان که قربانی تروریستهای طالبان میشدند نظارهگر بودند.
اما خوشبختانه با موضعگیری وزارت خارجه در محکومیت حمله طالبان به پنجشیر (برخلاف رفتارهای صدا و سیما و اصولگرایان مدافع طالبان) بارقه امیدی شد برای تصحیح رفتار دولت در برابر فاجعهای که در افغانستان در حال برآمدن است.