کارگزاران و نمایندگان! به خود آیید گرانی نان و غذا خطرآفرین است

تامین رفاه نسبی و اداره حداقلی زندگی شهروندان با شعار و سخنرانی و خواندن بعضی از احادیث و روایات که گفته‌اند: «ملعون است مومنی که چهل روز بر او بگذرد و بلایی بر سرش نیاید» و یا «هرچه در این دنیا با سختی و بدبختی و تنگی زندگی کنید در آن دنیا پاداش آن را می‌گیرید» امکان‌پذیر نیست یا آن‌گاه که سخنگوی دولت می‌گوید: «وقتی کالایی که مورد نیاز مردم است گران می‌شود، آقای رئیسی از وزیر یا مدیر مربوطه سؤال می‌پرسد چطور توانستی شب را به‌راحتی بخوابی، من نتوانستم.» کارساز نیست و دردی را دوا نمی‌کند و مردم راضی و خوش‌بین نخواهند بود.

عموم ملت گرانی طاقت‌فرسا و ناکارآمدی دست‌اندرکاران را با گوشت و پوست لمس می‌کنند که به یقین بدبینی و انتقاد و اعتراض آنها به وضع موجود را افزایش می‌دهد. گاه نمایندگانی به درستی از رئیس‌جمهور و یا وزیری می‌پرسند از تریبون مجلس اعلام کنید ماهیانه چند حقوق می‌گیرید؟ ضمن این‌که باید گفت چه بسا عده‌ای از مدیران ارشد و روسای نهادها و سازمان‌های دولتی نمایندگان مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی یا مقاماتی در هر سه قوه یا حقوق‌های نجومی دریافت می‌کنند و به عنوان مسئول یا عضو هیات‌مدیره در هر ماه ده‌ها میلیون تومان حقوق و کارانه و حق مدیریت و ماموریت و اضافه‌کاری دریافت می‌نمایند یا گفته می‌شود دریافتی آنها تا هفت برابر حقوق حداقلی حقوق‌بگیران می‌باشد.

گروهی نیز از امکانات دولتی مانند خانه و ماشین و احیاناً خدم و حشم هم استفاده می‌کنند گرچه در اعیاد و مراسم ملی و مذهبی در راه‌پیمایی‌ها شرکت می‌کنند آن‌هم با بهترین لباس و کفش و کلاه و ساعت و عده‌ای از این دسته و گروه فرزندانشان در خارج زندگی یا تحصیل می‌کنند و بعضی سعی می‌کنند فرزندان یا نوادگانشان را در کشورهای آن طرف آب به دنیا آورند اما نمی‌دانیم در برابر این سخن گهربار مظهر عدالت مولای متقیان حضرت علی(ع) که فرمود: «…سوگند به خدایی که دانه را شکافت و جان را آفرید، اگر حضور فراوان بیعت‌کنندگان نبود، و یاران حجّت را بر من تمام نمی‌کردند، و اگر خداوند از علماء عهد و پیمان نگرفته بود که در برابر شکم‌بارگی ستمگران و گرسنگی مظلومان، سکوت نکنند، مهار شتر خلافت را بر کوهان آن انداخته، رهایش می‌ساختم، و آخر خلافت را به کاسه اوّل آن سیراب می‌کردم، آنگاه می‌دیدید که دنیای شما نزد من از آب بینی بزغاله‌ای بی‌ارزش‌تر است.»(1) چه جوابی خواهند داشت؟

حضرت علی(ع) پس از جنگ بصره بر علاء‌بن زیاد که از یاران امام بود وارد شد وقتی خانه بسیار مجلل و وسیع او را دید فرمود: «…وای بر تو. من همانند تو نیستم، خداوند بر پیشوایان حق واجب کرده که خود را با مردم ناتوان همسو کنند تا فقر و نداری تنگدست را به هیجان نیاورد و به طغیان نکشاند»(2)

دیدیم و شنیدیم که دولت در برابر وعده ساخت یک میلیون مسکن در سال چه کرد و اخیراً سخن از پشت‌بام‌خوابی و ماشین‌خوابی و هم‌خانگی دو یا چند خانواده در یک خانه و گورخوابی و خانه‌های 25 مترمربعی است که بنابه گفته یکی از اقتصاددانان انسان را به یاد قبر و آخرت می‌اندازد. مقامات و مسئولان با زندگی در خانه‌ها و ویلاهای ده‌ها و صدها میلیاردی چه پاسخی به ده‌ها میلیون نفری که زیر خط فقر زندگی می‌کنند می‌توانند بدهند و چه جوابی در برابر بی‌خانمان‌ها خواهند داشت؟

تاسف این‌که رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس اعلام می‌کند: «باید دعا کنیم فرزندان مسوولان بیمار شوند تا برای برطرف کردن مشکلات دارویی مردم فکری بکنند!» و سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس می‌گوید: «کمیسیون به دفعات موضوع بحران دارویی را به دولت گوشزد کرده، اما توجه چندانی به این موضوع نشده و نتیجه این بی‌توجهی کمبود بیش از 200 قلم دارو در کشور است و تداوم این بی‌توجهی‌ها هم افزایش مرگ و میر‌ها را در پی خواهد داشت…»

وزیر کشور می‌گوید: نرخ نان گران نشده است و این بدان معنی است که به مقامات استان یادآوری نموده‌اند نگویید گرانی نان بلکه بگویید متناسب‌سازی قیمت نان و این بازی با کلمات یعنی بازی دادن مردم و در این‌صورت بسیاری از شهروندان می‌پرسند: وعده و شعار سیدابراهیم رئیسی چه شد که می‌گفت: «جان مردم و نان مردم را حفظ می‌کنیم» آنگاه که ارز ترجیحی 4200 تومانی را حذف کردند سخن از این بود که قیمت‌ها از شهریور 1400 فزونی نیابد در نهایت اکنون که گرانی کمر شهروندان را شکسته و دمار از روزگار مردم درآورده سرانه گوشت و لبنیات و تخم‌مرغ و میوه در این هوای گرم تابستان کاهش چشمگیری داشته و بسیاری از کالاهای مورد نیاز مردم تا چهارصد و پانصد درصد گران‌تر شده است و ده‌ها میلیون نفری که زیر خط فقر زندگی می‌کنند چگونه زندگی خود را اداره کنند؟

چون کثیری از مردم این سرزمین بویژه دهک‌های پایین جامعه یا آنان که حقوق ثابتی دارند و حداکثر امسال بیست تا بیست و هفت درصد به حقوق و مزایایشان اضافه شده با سختی و گرفتاری باید زندگی کنند؟ نمایندگانی که با حذف ارز ترجیحی در برابر تعهدات دولت سیزدهم موافقت کردند چه جوابی در پیشگاه پروردگار به مردم می‌دهند؟ گرچه بعضی از آنها شاید از پشتیبانی که از دولت به عمل آورده پشیمان شده و گفته‌اند: آقای رئیس‌جمهور کجای کارید، مرغ شد کیلویی 120 هزار تومان و… نان را در سراسر کشور می‌خواهند گران کنند و تاکنون در بسیاری از استان‌ها تا چهل درصد گران کرده‌اند. یکی از حامیان سرسخت دولت اخیراً گفته است: امروز که مردم ناهار می‌خورند نمی‌دانند آیا فردا هم می‌توانند غذای امروز را تهیه کنند، راستی گرانی نان و گوشت و لبنیات و روغن و میوه و مسکن و کرایه رفت و آمد و شیرینی و… را به گردن دولت‌های سابق انداختن مشکلی را حل نخواهد کرد تا جایی که می‌بینیم ناکارآمدی و ناتوانی دولت صبر گروهی از اصولگرایان، حامیان دو آتشه دولت سیزدهم و هواداران پشتیبان دولت را نیز به اصطلاح لبریز کرده و با صراحت یا به کنایه و اشاره عصبانیت و شکایت و گله خود را از این وضع نشان می‌دهند به گونه‌ای که گفته می‌شود: «افزایش عجیب قیمت قوت غالب مردم، محرومان و مستضعفان را درگیر بازی بقا خواهد کرد، قراره فقر ریشه‌کن شود یا فقیر، قرص نانی بر سر این سفره بود و ناگهان شد هلالی رویتش از ماه دشوارتر، قیمت‌ها یکی پس از دیگری درحال نجومی شدن هستند، دولتمردان باید به خودشان بیایند و افراد وارسته و کاردان را به کار گیرند و آوردن افراد غیر واجد شرایط باتوجه به بحث‌های اقتصادی که امروز در کشور مطرح می‌شود شرم‌آور است و باید بدانند این کارهایشان تبعات زیان‌بار و غیرقابل جبرانی برای جامعه پیش خواهد آورد»

محمد مهاجری اصولگرای منتقد دولت در اردیبهشت‌ماه 1401 در توئیتی با هشتگ دولت علیل به درستی خطاب به رئیسی نوشته است: «با سلام و احترام می‌خواهم از جنابعالی سوال کنم که چقدر زمان لازم دارید و باید چه بلایی به سر اقتصاد مملکت بیاید تا متوجه شوید که شما و دولتتان این کاره نیستید؟»

اگر قیمت‌های یکسال پیش را با بهای کالاهای مورد نیاز مردم با امروز مقایسه کنیم درباره دولتی که مدیران اقتصادیش گرانی و نگرانی مردم را در این مدت دوچندان کرده‌اند چه باید گفت؟ مسئولان، دولتمردان، کارگزاران! به یقین بدانید نان در واقع به اصطلاح قوت لایموت ده‌ها میلیون نفر از شهروندان آن هم با این گرانی طاقت‌فرسا می‌باشد در بسیاری از شهرها بعضی از خیرین و موسسات خیریه وجوهی در اختیار عده‌ای از نانوایان گذاشته‌اند تا به تهی‌دستان و نیازمندان نان مجانی بدهند که در جای خود ارزشمند است یا گروهی به صورت نسیه نان تهیه می‌کنند اما هر انسان منصفی که اختلافات کشنده طبقاتی و تبعیضات ناروای اجتماعی را می‌بیند نمی‌تواند در این زمینه از عملکرد حاکمان و مسئولان و نمایندگان دفاع نماید. با تاسف گفته شده است بعضی از مردم روی به خرید «نصفه نان» آورده‌اند که این خود در واقع بحرانی است که مسئولان ذی‌ربط باید با آن مقابله کنند چون گرانی مجدد نان در مردادماه امسال به بعضی از کالاهای مورد نیاز مردم بویژه فرودستان سرایت خواهد کرد آیا وقت آن نرسیده است نمایندگان مجلس یادگار نیکی در سال آخر دوره نمایندگی به یادگار بگذارند و وظیفه قانونی و نظارتی خود را برابر با قانون اساسی و براساس قسمی که خورده‌اند انجام دهند؟

یکی از نمایندگان مجلس با اشاره به اعتراضات موجود در کشور تاکید می‌کند: «حکومت با تقویت خود در مسائل اقتصادی و معیشتی می‌تواند آحاد مردم را با خود همراه کند اما وقتی مردم را از چیزی منع می‌کنیم و خودمان به آن عمل نمی‌کنیم در ذهن جوانان دوگانگی ایجاد می‌کند برانداز واقعی آن‌هایی هستند که با تصمیمات آگاهانه یا ناآگاهانه در کشور موجبات خشم جوانان را فراهم می‌کنند.»

حسن ختام مقاله به درج سخنان گهربار نبی‌اکرم اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) و حضرت امام جعفر صادق(ع) و گفته‌ای از اسلام‌شناس معاصر علامه محمدرضا حکیمی اختصاص می‌یابد، پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌فرماید: «خدایا به نان ما برکت ده و میان ما و آن جدایی مینداز که اگر نان نبود، نه می‌توانستیم روزه بگیریم، نه نماز بخوانیم و نه دیگر واجبات پروردگار خویش را بجا آوریم، و امام صادق(ع) می‌فرماید: اصل معاش آدمی و زندگی او نان است و آب، سه چیز است که همه مردم به آنها نیاز دارند، امنیت و عدالت و فراوانی… باید بدانیم که اسلام به این اعتراف ندارد که در جامعه آن -یعنی جامعه قرآنی محمدی قائم به قسط، اگر چنین جامعه‌ای وجود داشته باشد- مردمانی ساکن کوخ‌ها و آلونک‌ها باشند. بنابراین باید دانست که شماری از تعالیم و احکام اسلام برای درمان این وضع موجود وضع شده است تا جامعه بتواند به مقام راستین اسلامی مطلوب خود برسد.»(3) والسّلام.

رضا سلطان زاده – مدیرمسئول

پی‌نوشتها:
1- «نهج‌البلاغه»، ترجمه محمد دشتی(ره)، خطبه 3، صفحه 31.
2- همان، خطبه 209، صفحه 307.
3- «الحیاه»، تالیف اسلام‌شناس معاصر استاد محمدرضا حکیمی و…، ترجمه احمد آرام، جلد ششم، صفحات 195، 208، 209 و 621، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ 1380.