تیتر یکشماره 769

متولی حفاظت از جان و سلامت مردم کیست؟

تیتر یک شماره 769

آیا یکدست و یک قبیله شدن طایفه خودی‌ها مانع اقدام عاجل می‌گردد؟ که امید است نگردد.

محمدعلی وزیری: سانحه قطاربازی شهر شادی یزد با دو مصدوم و نگرانی و اضطراب و تشویش مردمانی که شبی غم‌ها در خانه نهاده به شهر شادی رفتند ختم به خیر شد! در خبرها آمده بود سه مدیر از شهرداری و اداره کل استاندارد بازدیدی داشته و با این مضامین فرمودند همه‌چیز خوب بوده و اتفاقی بوده که افتاده است؟ چرخی در رفته و ابزاری شکسته و بچه‌ها نفس می‌کشند. چیزی نیست. صلواتی بفرستید!!

شهر شادی که هنوز صدای بوق و شیپور افتتاح و پرتو فلاش دوربین‌ها که عکس مدیران لبخندزنان و قیچی بدست صف کشیده ثبت می‌کرد هنوز به گوش و چشم می‌آید ولی چرا به همین زودی مستهلک شده حادثه آفرید چرا؟ مقصر کیست مقصریاب و دادخواه کجاست؟

استانداردهای بین‌المللی در این موارد چه می‌گوید؟

قطعه‌ای که حادثه آفرید تا چه اندازه ایمن و اصولی بوده است؟ تساهل و تسامحی شده است؟

آخرین بازرسی و انطباق با استاندارد و حفظ کیفیت چه زمانی بوده است؟

آخرین‌بار تیم نظارت چه زمانی در محل بوده؟ کدام قطعات کنترل شده و چه تذکراتی داده یا تایید شده؟

آیا در این موارد که جان و سلامت و آرامش عمومی در میان است ستادی به دستور مقامات قضایی تشکیل خواهد شد و مسبب سهل‌انگاری یا کم‌گذاری پیمانکار یا دقت در کیفیت و کاربرد را بررسی کارشناسی سپس بی‌طرفانه و به روشنی تبیین خواهد کرد؟

سنسور هشدار عالی‌ترین مدیران اجرایی و نظارتی برای سلامت و جان مردم چقدر حساس است؟ و اکنون این عزیزان و قیچی بدستان ماهر در افتتاح و عکس یادگاری و آمار کجایند؟

آیا یکدست و یک قبیله شدن طایفه خودی‌ها مانع اقدام عاجل می‌گردد؟ که امید است نگردد.

و سوالاتی که افکارعمومی از خود می‌پرسد و تا چه حد پاسخگویی اقناع‌کننده پیدا شود که فعلا مدیران مشغول کارند! و درحال حرف زدن و تبین پیشرفت‌ها دادن آمارها هستند.

این یک برش کوچک از کیک بزرگی است که ارتباط مستقیم با اماکن و وسایل عمومی داشته و عموم مردم خصوصا قشر کم‌برخوردار که روزی گفته می‌شد ملاک و محور برنامه‌ها هستند از آن استفاده می‌کنند و علی‌القاعده دولت و مدیرانی که با داعیه محرومیت و فقرستیزی و عدالت آمده‌اند باید از قبلی‌ها حساس‌تر باشد؟

حادثه اخیر ضمن آنکه نباید در دود برخوردهای سیاسی و تشفی خاطر یا کم اهمیت دادن مسئولان گم شود باید بعنوان هشدار جدی بر نظارت و بالا بردن سطح استانداردها و واکاوی همه اموری که تاکنون انجام شده با سلامت و جان مردم در ارتباط است قرار گیرد؟

تبدیل این چالش به فرصت با بازرسی و تحقیق در رعایت نکات ایمنی استحکام و دقت اجرا و کار پیمانکاران و وسایل و ابزار به کار گرفته شده ممکن می‌گردد بخصوص در مورد وسایل‌نقلیه عمومی آسفالت معابر (که در مقاله‌ای دیگر بدان خواهیم پرداخت) و نقاط خطرخیز تقاطع‌ها، زیرگذرها و روگذرها، پل‌ها، ممر هدایت آب‌های سطحی، تاسیسات و احداثیات انجام شده، همواری سطح پیاده‌روها و پل‌های کوچکی که خیابان را به پیاده‌رو وصل می‌کند ضروری می‌باشد.

اجازه بدهید این حادثه را به پروژه‌های بزرگتر تعمیم دهیم پروژه‌هایی که در پهنه‌های صنعتی و معدنی در آغاز راه یا حال اجرا و یا اتمام کار و آماده بهره‌برداری هستند یا سال‌هاست که فعالیت دارند در چه حالی هستند با ما چه کرده یا چه بر سر مردم آورده و می‌آورند؟

این پروژه‌ها تا چه اندازه پیوست‌های فرهنگی حفظ میراث کهن محیط‌زیست دارند؟ و استانداردها را رعایت می‌کنند تا چه اندازه از تجربه غلط پیشینیان بهره جسته راه‌ نو پیش گرفته‌اند صنایع و معادن آلاینده پرآبخواه نابودکننده محیط‌زیست غیرمتجانس با فضای کویری و خشک که در مقیاس بسیار بزرگتر از در رفتن چرخی از چرخ‌دنده‌های قطار بازی شهر شادی حادثه‌خیز مهلک برای نسل امروز و فرداست.

امید که این پرونده مثل بعضی از پرونده‌های دیگر مشمول مرور زمان و فراموشی نشود.

لینک کوتاه: http://ayenehyazd.ir/RoCcr

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا